แตนทะเลตัวน้อย

เรื่อง และ ภาพจาก: Manager Online (http://www.manager.co.th/Travel/ViewNews.aspx?NewsID=9510000045978) ผมแสยะยิ้มเมื่อเห็นขาขาว ๆ คู่นั้น พลางลอยตัวเข้าใกล้อย่างเงียบงัน สองเมตร...หนึ่งเมตร...หนึ่งศอก...หนึ่งคืบ...หนึ่งนิ้ว ผมค่อยเขยิบเข้าใกล้เนียนเนื้อนวลของคุณเธอผู้ยังไม่รู้สึกตัว Veni Vici Vidi ผมท่องประโยคก้องโลกของจักรพรรดิจูเลียส ซีซาร์ เป็นภาษาละติน ข้ามา...ข้าเห็น...ข้าจิ้ม ก่อนบรรจงวางหนวดของผมลงบนเนื้อนุ่ม เข็มพิษที่บรรจุพร้อมในหนวด เมื่อสัมผัสกับเนื้อเนียน เข็มถอดรหัสปฏิบัติการทันที ฟิ้ว ๆ ๆ เข็มพิษจิ้มทะลุผิวหนังบางด้วยครีมขาวเด้งสูตรผสมสารตะกั่ว “อุ๊ย !” ผมได้ยินเสียงอุทานแว่วมาจากเหนือผิวน้ำ ขาขาวสะดุ้งน้อย ๆ คล้ายรู้สึกถึงการล่วงล้ำของเข็มพิษเข้าไปในกายสาว จิ้มเดียวไม่พอ ต้องจิ้ม ๆ ๆ ผมตบซ้ายป่ายขวา ปล่อยเข็มพิษทะลุทะลวงผิวหนังเธอ ระหว่างกระหยิ่มยิ้มลามกแบบแตนซาดิสต์ นี่แน่ะ ๆ ๆ ร้องว้ายสิจ๊ะหล่อน เหลือบไปมองรอบด้าน บรรดาเพื่อน ๆ แตนทะเลอีกหลายตัวกำลังยิ้มลามกเหมือนผม ช่วยกันเอาหนวดจิ้มขาขาว สงกรานต์เป็นช่วงเวลาที่เราชอบหนักหนา อากาศบนบกร้อนแดดจ้า หนุ่มสาวพากันกระโดดต๋อมลงน้ำทะเล ผมไม่ชอบหนุ่ม ขาดำหรือขาขาวล้วนมีขนหน้าแข้งยุ่บยั่บ เวลาจะจิ้มทีไร ต้องฝ่าด่านขนเข้าไปให้ถึงหนัง ลำบากแถมขยะแขยงสาบชาย ครั้นจะลอยขึ้นไปทิ่มหน้าก็เจอแต่หนวดเครา อย่างครั้งนั้นผมลอยไปเจอหนุ่มนักร้องนักแสดงชื่อดัง ชื่อนายปั๋งหรืออะไรเนี่ย เค้าไปดำน้ำแถวตะรุเตา เจอผมเข้าให้ พอผมลอยเข้าไปกะจิ้มแก้มดารา ดันโดนหนวดทิ่มสวน เจ็บจะตาย ต้องอ้อมเข้าไปข้างหลัง จากนั้นก็จิ้ม ๆ ๆ เนื้อปนไขมัน จิ้มแล้วสนุกครับ นายปั๋งถึงขั้นร้องอู้ หลังเป็นตุ่มแดงเต็มตัว จะหาน้อง ๆ AF มาทาครีมให้ น้องเค้าก็ยังไม่ได้ประกวด ผิดกับสาว ๆ ขาขาว แขนก็ขาว ตัวก็ขาว แก้มยิ่งขาว ซอกแขนยิ่งขาวใหญ่เพราะใช้ไวท์เทนนิ่งโลชั่นยี่ห้อขาวปิ๊งเปล่งออร่าเทพธิดาในยี่สิบสี่ชั่วโมง (ใช้สีซูเปอร์ชิลด์ดีกว่ามั้งน้อง) เหมือนกับน้องคนนี้แหละ จิ้มเข้าไป...อย่าได้ถอย มวลชนคอย เอาใจช่วยอยู่ (เพลงโหมโรงงิ้วจ้ะ) กำลังจิ้มเพลิน ๆ จู่ ๆ ขานั้นก็ยกขึ้นโผล่พ้นน้ำ โดยมีผมกับเพื่อนติดมาด้วยหลายสิบราย ขาขาว ๆ ย่ำลงบนพื้นทราย ก่อนไปหยุดนั่งพับเพียบที่ใต้ร่มมะพร้าวใหญ่ เสียงวี้ดว้ายโวยวาย “ไม่เอาแล้วค่ะ หนูไม่ลงน้ำแล้ว มีแต่ตัวอะไรก็ไม่รู้ คั้นคัน” “เค้าเรียกแตนทะเลจ้ะน้อง” เสียงนุ่มทุ้มเก๊กหล่อเหลือประมาณดังขึ้น “มันเป็นแพลงก์ตอนตัวจิ๋ว หน้าตาเหมือนแมงกะพรุนนี่แหละ ลอยไปลอยมาอยู่ในน้ำ เรามองไม่เห็น เพราะตัวใสขนาดเล็กกว่าหัวเข็มหมุดอีกแน่ะ เจ้าแตนทะเลนี่มีสองชื่อ ทำเอาคนเข้าใจผิดไปหลายราย ถ้าเป็น Sea Wasp แบบที่ฝรั่งเรียก พวกนั้นเป็นแมงกะพรุนพิษร้ายแรง ตัวใหญ่ขนาดถ้วยข้าวต้ม เมืองไทยเจอน้อยมาก อีกชื่อนักเที่ยวไทยเป็นคนตั้ง เราเรียกว่าแตนทะเลเหมือนกัน เป็นแพลงก์ตอนตัวเล็กนิดเดียว เพราะฉะนั้น น้องท่านจงอย่าสับสน ความรู้นี้พี่โทร.ถามมาจากอาจารย์ธรณ์เชียวนะ” “ว้าย ! พี่ปั๋งบ้า จะมาเล็คเชอร์เรื่องแตนทะเลให้หนูฟังทำไม หนูไม่สนหรอกจะเป็นตัวไหน แต่หนูคัน ๆ ๆ” “ไม่ต้องห่วง” ดาราหนุ่มผู้มีแววตาฉ่ำเยิ้ม เขยิบเข้ามาใกล้หญ้าอ่อน (สำนวนรุ่นคุณลุงครับ โคแก่กับหญ้าอ่อน) “พี่เรียนวิธีปฐมพยาบาลเบื้องต้นมาจากสุดยอดแฟนพันธุ์แท้ทะเลไทย อันดับแรก น้องต้องเอาน้ำล้างเยอะ ๆ อย่างนี้ ๆ ๆ” เขาเทน้ำจากขวดไหลพลั่ก ๆ ใส่ขาขาว “ล้างมันให้เกลี้ยงเลย” ดาราเจ้าเล่ห์ยื่นมือมาถูเรียวขาขาวของสาวคนงาม (เฮ้ย ! ตำราไม่ได้ให้ถูกเนื้อต้องตัว เค้าให้ล้างเฉย ๆ ห้ามจับ !) “พอเราล้าง เจ้าแตนทะเลบ้าก็หลุดออกไป แต่อย่าเพิ่งวางใจ เข็มพิษมันอาจจะติดอยู่กับเนื้อน้อง” เขาอธิบายพลางกวักมือเรียกแม่ค้าก๋วยเตี๋ยวริมหาด “พี่ครับ ผมปั๋งครับ รู้จักมั้ยครับ ผมขอแห้งหนึ่งน้ำหนึ่ง ใส่เครื่องเยอะ ๆ เพื่อเอาใจดารา อ้าว...เอ๋ อ้อ...ขอน้ำส้มครับ น้ำส้มสายชูไม่ต้องใส่พริกดอง เอามาเป็นขวดยิ่งดีครับ” ผมผู้ตอนนี้ถูกน้ำมือชายจนระเห็จไปอยู่บนซอกนิ้วของคุณชายนายปั๋ง มองเพื่อน ๆ ผู้ยังติดอยู่กับขาขาวอย่างเศร้าใจปนอิจฉา เพื่อนเอ๋ย นายดาราคนนี้รู้มากนัก มีวิธีแก้พิษเราด้วย อีกเดี๋ยวเมื่อเพื่อนโดนน้ำส้มสายชูราด เพื่อนจะต้องตาย กลายเป็นแตนทะเลดองน้ำส้ม เข็มพิษของเพื่อนที่กำลังจิ้มเนื้อสาว จะหมดฤทธิ์ด้วยเทคนิคพิษดับพิษ น้ำส้มสายชูสามารถหยุดสะต๊อบพิษของแตนทะเลได้ แต่เพื่อนเอ๋ย เพื่อนยังได้ตายคาขาขาว ๆ ผมคิดอย่างแค้นใจ เมื่อเห็นน้ำส้มสายชูที่ถูกราดไปบนตัวเพื่อนผู้ดิ้นรนกันเป็นเฮือกสุดท้าย ผิดจากเรา ต้องมาตายคาซอกนิ้วขนรุงรัง นี่แน่ะ ๆ ๆ ผมจิ้มเข็มพิษใส่เนื้อดาราหนุ่มแบบไม่ยั้ง ก่อนตายข้าน้อยขอฝากแค้นฝังหุ่น “นี่ไง เอาน้ำส้มสายชูราด แค่นี้เข็มพิษที่ติดอยู่ก็หมดฤทธิ์ ทาครีมแก้คันอีกนิดก็หาย คราวหน้าจะลงทะเล อย่าใส่ชุดเว้าสูงสิจ๊ะ ชุดแบบนั้นน่ะ น้องควรเก็บไว้ใส่ลงพูลวิลล่ากับพี่สองต่อสอง จะลงทะเล น้องต้องใส่เสื้อปกปิดให้เรียบร้อย อย่าให้น้ำลอดเข้าไปได้ กันทั้งแตนทะเลทั้งรังสียูวี หรือถ้าไม่มีเงินซื้อชุด ขอตังค์พี่ก็ได้ หรือไม่ก็ใส่เสื้อแขนยาวกางเกงยาว เอาหนังสะติ๊กรัดตามข้อมือไว้ แตนทะเลจะได้ไม่ลอดเข้าไป ตรงใบหน้าก็ทาครีมกันแดดแบบทนน้ำให้หนาเตอะ อย่างน้อยก็ช่วยได้นิดหน่อย” สาวน้อยผู้ที่ตอนนี้อารมณ์เริ่มชื่นมื่น เธอคว้าก๋วยเตี๋ยวแห้งที่คุณป้าเอามาส่ง ก่อนจ้วงใส่ปากเคี้ยวตุ้ย ๆ ระหว่างถาม “แล้วเจ้าแตนทะเลนี่มีตรงไหนบ้างคะ ?” ดาราหนุ่มอมยิ้มมองเธออย่างเอ็นดู กินไปพูดไปเป็นกริยาที่ไม่น่ามอง ยกเว้นแต่สาวน้อยรายนี้ ต่อให้ตีลังกาแทะหมูปิ้งยังน่าดู “แตนทะเลมีทั่วทะเลจ้ะ เค้าเป็นแพลงก์ตอน ลอยไปลอยมาตามน้ำ พี่ก็บอกไม่ได้หรอก จะเจอตรงไหนบ้าง ไปหมู่เกาะไกล ๆ บางครั้งยังเจอเลย แต่ส่วนใหญ่จะมาเป็นวูบ หาดเดียวกัน ลงน้ำตอนเช้า ไม่มีสักตัว ลงน้ำที่เดิมตอนเย็น มากันพรึ่บเลย” “ว้า อย่างนี้ก็แย่สิคะ พี่ปั๋งก็...พาหนูมาแค่หัวหินทำไม ไม่พาหนูไปมัลดีฟส์ล่ะคะ” ชายหนุ่มกลืนน้ำลายเอื๊อก แค่หัวหินก็แย่แล้ว ขืนไปถึงมัลดีฟส์ แฟนพี่จับได้มีหวังบ้านแตก “จะเป็นมัลดีฟส์หรือตาฮิติก็มีแตนทะเลจ้ะ เค้าลอยไปทั่วโลกเลยล่ะ จะยกเว้นก็เฉพาะทะเลในเขตหนาว แต่เป็นไปได้ว่า ทะเลไหนที่อยู่ใกล้แหล่งชุมชน น้ำเสียเยอะหน่อย แตนอาจเยอะตามไปด้วย เพราะพวกนี้น่ะเป็นแพลงก์ตอนสัตว์ ชอบกินแพลงก์ตอนพืช น้ำเสีย...ธาตุอาหารในน้ำเยอะ แพลงก์ตอนพืชเยอะ แตนทะเลก็เยอะ” “ถ้างั้น หนูจะทำไงดีเนี่ย ?” “ก็เตรียมตัวให้ดี รู้จักวิธีปฐมพยาบาล หากลงน้ำแล้วคันให้รีบขึ้น แตนทะเลไม่มีพิษถึงตายหรือบาดเจ็บร้ายแรงหรอกค่ะ แล้วแต่คนแพ้ ใครแพ้พวกนี้ง่ายก็คันจนผื่นขึ้น บางทีตั้งสี่ห้าวันก็ไม่หาย ใครแพ้พิษอาจยิ่งเกายิ่งคันคะเยอ แหม...พูดแล้วก็ชักคัน ๆ แฮะ” นายปั๋งเอามือเกาแกรก ๆ ที่ซอกนิ้ว แตนทะเลตัวน้อยผู้เป็นพระเอกของเรื่องเรา ถึงบทอวสานตายคาเล็บนายปั๋ง แต่แค้นยังฝังหุ่น เข็มพิษยังคงติดอยู่ ทำงานต่อไปเรื่อย ตัวตายเข็มพิษไม่ตาย เราต้องจิ้ม ๆ ๆ “อูย ชักคันใหญ่แล้ว พี่ก็ไม่ได้ลงน้ำ ไหงคันได้วุ้ย ? เราขึ้นห้องกันดีกว่า มามะ พี่จะประคองน้องไป ยุงไม่ให้ไต่แตนไม่ให้ตอม” พระอาทิตย์ใกล้อัสดง หนุ่มใหญ่พาสาวน้อยขึ้นจากหาดทราย พร้อมด้วยแผนลึกล้ำที่ซ่อนอยู่ในใจของนายปั๋ง ... กลางดึกคืนนั้น เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ปลุกผมผู้กำลังหลับยามวิกาล ยุ่งจัง...ใครวุ้ย ??? “พี่ธรณ์ ! ผมปั๋งนะ ทำไมผมไม่ได้ลงน้ำ แล้วมือผมบวมใหญ่เลย ทีแรกเป็นตุ่มตรงซอกนิ้ว เกาไปเกามายิ่งบวม มือกางจนหุบไม่ได้แล้ว ทำไงดีเพ่ ?” “โทรถามบั๊กสิ หรือไม่ก็โทรไปหาหมอดูฟันธง นาทีละ 18 บาทเอง” ผมงัวเงียตอบไป ก่อนกดปุ่มปิดเครื่อง ไม่สนใจกับเสียงโวยวายของนายนั่น หมายเหตุ – เรื่องนี้มีที่มาจากความจริงใส่ไข่ 90 เปอร์เซ็นต์ ชื่อตัวละครสมมุติ “ปั๋ง เป๋ง เปิ๋ง” โหลจะตาย ถึงบอกว่าเป็นดารา ก็ไม่ได้บอกสักคำว่าดาราไทย เป็นดาราประเทศอัปกาวิตถารในชินจังก็เป็นไปได้ หากใครฟ้องศาลปกครอง เราจะส่งแตนทะเลไปล้างแค้น